PLEBISCITO.EU | PNV. Press News Veneto

Tólto da GaxetaVeneta

“Chi ca a vol la Independensa el xè on sabotatòr”, “Chi ca a parla o scrive de Independensa, el xé on sabotatòr”, “Chi ca a fa i partiti Independentisti i xé dei sabotatòr, dei infiltrà, dei traditòr, dei estremisti…” e vìa discorendo.
Ste chìve sòra, a xé le fràxe tìpeghe dei Venetìsti de la vècia vàrdia, chela xénte ca la pretende de pasàr pa modarà e ca pi in là de federalìxmo o autonomia no i xé bòni pensàr o imajinàr. Sta xénte la pénsa da sciài. La dimànda da fàrse la xé : sti venetìsti xèli limità de sarvelo o xéli in màlaféde?
Pa i vèci, cheli sòra i 50 àni, a podémo saràr on òcio. Pì in là no i ghe rìva. La propaganda taliana e tuto el sistema colturàl italia, i ghe ga tamixà el sarvèlo. Podemo capìrli, par lòri parlàr de independensa de la Venetia e sventolàr la bandiera taliàna dòpo na partìa el balòn, a xé istéso; a se tràta de chèi stìsi vèci ca a li se vargogna fin parlàrghe Vèneto i nevòditi. Se tràta de xénte cexaròla, rispatòxa de tùto, sotometesta dir sènpre de sì, ca la se càva el capelo frente na toga o na onifòrme, costumà pensàr inte el mòdo “justo”, pagàr sènpre e pagàr tùto. Li catèmo a le sàgre de la Lèga o a le sfilàte dei alpìni co le bandiere taliàne picà so la barèta.
St’altra categorìa invése, chéla dei xòveni ca a se proclàma Venetìsti ma ca la propòn vìe de mèxo, intermediasiòn, federalixmi, autonomìxmi, tranxisiòn, acomodaminti… la xè in malafède. No se tràta de injènui, se tràta de xénte co la làurea ca la svèntola la bandiera Veneta o ca diritùra la scrìve in Vèneto pa mascaràrse mèjo, ca la fa fìnta de no capìr ca da 20 ani i xe drìo tòrne pal da drìo e pi de tùto ca la Independensa la xe na ròba sènsa mediasiòn, no la se elemòxina, no la se otièn par vìa parlamentàr a ròma. La Venèsia la xé sta invadesta ilegalmente co on àto ilegàl. Naltri ne bàsta sòl tòrse el nostro indrìo sensa dimandarghelo gnisòn, e sto discòrso no el se fà ròma co el so iter asurdo inconcludente, ma inte la Venètia. La Independensa se la tolemo miga se la femo dàr! El vèro problema el xè la convinsiòn, la determinasiòn, la fède. Tuto chel ca a xé nòvo el spaùra, tute le novetà le xé inimajinàbili proprio parché novetà, tute le descoerte no le ga imajinà gnisòn vànti de descoerxarle. La vìa riformìstega la xé inproponìbile so i prosèsi independentìsti, parche la néga l’esensa stesa del nasionalìxmo. Gnisòn stàto el ve dirà mài ca no podì deventar independenti, ma el ve iludarà co la vìa riformistega a pàsi intermèdi, e lòngo sta stràda el ve spojarà de tùto e el ve farà perdar el sènso del ténpo e de le tàpe. I òmeni de afàri li trà xò dele ajende, co nòmari, dàte, oràri e no co ciàcole. Xè i òchi ca a se incontenta de bele paròle e de promese de rifòrme. Pi aseleremo el proseso independentista e mànco se fèmo robàr chel pòco de la nostra richésa ca ne rèsta, perdar tenpo vol dìr autolexionàrse, vol dir mancarghe de rispeto a naltri e pi de tùto ai nostri fiòli. Tòrse la nostra independensa, la nostra libartà, no xè chistiòn de ténpo ma de volontà. Se ga da oxàr sènsa timòri, la situasiòn internasional, economega e legal Europea e taliana, le ne parméte de vèr la indepandensa ànca dimàn. “Fémo anco chel ca se pol fàr dimàn”, el xè on dìto Vèneto ca riasùme la difarensa fra on taliàn ca se perde in ciàcole e on Vèneto. Sa tolì on jornàl de 20 ani fà e lo paragoné co chelo de ancò, ve inacorxì, ca i dìxe le stése ròbe : rifòrme. Chi ca dìxe de spetàr, chi parla de vìe intermèxe, el xè in malafède el fa el xùgo taliàn , el stéso xùgo de la Lèga ca da 20 ani promete e gninte ga dà. On ca no vol pagàr el ciàpa sòlo tènpo e te dìxe de spetàr e fa promése, te dà asìgni postdatà, canviàli, ipoteche e el te dìxe ca forsàr sèrve sòl fàr pèxo. Spetàr pòl sòr fàrne pèxo, a ne strasìna vèrso el bàratro colturàl e econòmego e slonga la vìta de la italia e el so sistema parasitàrio. Chi ca a speta o el fa spetàr, a disprèsa la vìta e el tènpo de st’altri, e sa a lo fà, a xé parchè el ga déi privileji dèi intaresi. Na dimànda scèta e onèsta a tùti sti delatòri venetìsti : Sa fùsi i vardiàni de l’integrità nasionàl taliàna, còsa farìsi co on el ve bàte la pòrta pa dimandarve el sòo? Cosa ghe dirìselo on sciaìsta ai so sciài ca vol la libartà?
Se da risposte ciàre co on “si” o co on “no” e tùto el rèsto el ghe someja la léngoa de na sèrpe. Chi ca a parla de Indepandensa el tòca la vèra sostansa, la piàga, conpàgno de on ca dìxe : “me pàghito o no me pàghito sùito?”.