PLEBISCITO.EU | PNV. Press News Veneto

18 aprìl 2011 ore 12.10, Bassano del Grappa, presso l’istituto Cooperativa Ferracina na scola profesional suportà co i schei de la provinsa de Vicensa e rejon Veneto, co dipendente insegnante de la provinsa de Vicensa. Durante la lesiòn de tecnologia el profesòr Silvestro Moro el fa na interogasiòn oràl ai studìnti, in sto càxo tuti dixocupà e xà vanti inte i àni, ca li fa sto corso pa poderse reintegràr inte el mondo del laòro e li frecoenta on còrso de profesionalixasiòn.

El profesor Moro el intèroga i studenti ca i se ga da levar su in pìe e rispondar a le dimande de tecnolojìa. El segono interogà el xè na vècia cognosensa, Raffaele Serafini, on òmo ca el ga lotà pa desèni pa el rispeto de l’identità lengoistega Vèneta e la difuxiòn de la coltura e stòria Vèneta, oltre ca pa el rispeto de tute le identità e Pòpoli parsevità dal nasionalìxmo, ignorànsa e fanatìxmo taliàni. Premetemo ca pi olte durante le lesiòn el profesor Mòro el ga festo apresaminti poco rispatòxi so la Lengoa Veneta e co tòni minasòxi el ga “invità” a parlàr taliàn. No se tràta de on càxo, se tràta de on òmo ca ga dedegà na vìta a la lòta contro chi ca parla la Lengoa Veneta e ca purtropo el ga vìo na poxisiòn rento l’educasiòn piòvega.

Eco la testimoniansa direta de la vìtima Veneta:

prof. Moro: -Si alzi e a mi dìca come si fà l’acciaio

studente Serafini: -Tanto pa scominsiàr se mete calcare, mineral feroxo e carbòn rento el altoforno ca el xé on forno de 50 me……

prof. Mòro: -Impariamo a parlare in italiano

studente Serafni: -Tanto pa scominsiàr se mete calcare, mineral feroxo e carbòn rento el altoforno ca el xé on forno de 50 me……

prof. Moro: -Non ci siamo capiti, parliamo in italiano anche per rispetto di chi non capisce il dialetto

studente Serafini: -Tanto pa scominsiàr se mete calcare, mineral feroxo e carbòn rento el altoforno ca el xé on forno de 50 me……

prof. Moro: -Le ordino di parlare in italiano, siamo in italia, in una scuola italiana e mi deve parlare in italiano

studente Serafini: No xé scrivesto da gnisòna parte, ansi la costitusiòn taliàna (art.3) la tutela la Lengoa Veneta e tute le Lengoe, la diversità relijoxa e rasiàl….

prof. Moro: Te me meti pa iscrito ca ti te pretendi da parlàr Vèneto scola

studente Serafini: Lu, el ga da metarme pa iscrìto e firmà ca el me proibise de parlàr la Lengoa Veneta, e sa no el ga el corajo de farlo el xé na parsona inteletualmente dixonesta ca no merita la me stima. El se tòga le so responsabilità e inpare sotoscrìvar le so asiòn e rispondarghine frente a tùti. Mi no ghe proibiso de parlàr taliàn e manco ncòra Veneto.

A sto ponto, incasà nèro el profesòr el tàja la discusiòn, dixendo ca no xe el càxo de levar su la òxe e finise là.

La matìna del 19 aprile a le 7.50 a me prexento scola pa la lesiòn de tecnolojìa e co me invio verso l’aula el profesor Mòro, frente tuti i studinti el fa: “ti te resti sentà in atrio e te speti, in clase no te vien”.

Resto solo in atrio e dopo 10 minuti rìva la diretrise la signora Vivian Natalia. Entro in secreteria co la diretrise, se sentemo e la me dixe ca inte le scole taliane se ga da parlàr italiàn e la scominsia farme discorsiti dolsi pa amaestrarme ca me go da adegoàr ca si no no ghe xe progreso e ca se tuti parla fa vol no funsiona pi gninte, ma la sotolinea ca la me capise. A la fin convinsesta de verme martufà la fà: “Allora vogliamo parlare in italiano quando la interrogano?”. E mi ghe dìgo “No” sceto.

La verxe internet e la serca la leje ca la dixe ca scola se ga da parlàr talian e ca xe proibio parlar Veneto….dòpo mexaora la mola parche la se lexe l’artigolo 3 de la costitusion taliàna e la capise. La me rinòva l’invito a sotometarme a no parlàr Veneto in clàse, e mi fa el solito digo de no.

Parlemo de etnie, de diriti sivili, de lote pa el rispeto etnego, dei dani del nasionalixmo taliàn e fasixmo, dei etnosidi e jenosidi taliani e la scominsia capir serte robe, inte i so òci vedo dele làgreme e co ghe digo de le me batalie pa i diriti e libartà le làgreme le scominsia scòrar xò strasinandose el color del trùco fa l’acoa de na gorna co la vien fòra sol tròdo. Dopo 2 ore de discusion la va dal profesor e lo invita parlarme, el profesor Silvestro Moro el vien, el rifiuta de sentarse e me fa: “va via ronpi cojoni, catate on laoro, va fora dai cojoni, va via da sta scòla”. La profesoresa la me invita ndar fora e de spetar fòra. Dopo 15 minuti la me ciàma e la me ofre na busta co na letara de sospension de 2 dì da scola. Ghe dimando el parché, e la me risponde: “Lei ha offeso il professor Moro e si è comportato scorrettamente”. Mi me vien la siera e ghe dìgo, ma lo ga sentùo 15 minuti fa cosa ca el ga dìto e el lengoajo ca el dopàra sto òmo, e dopo sarìa mi a ofendar?

La riciama el profesor Moro ca sensa sentarse el ripete la so fraxe poetega: “te si on ronpicojoni, va fora dai cojoni”. Mi ghe faso prexente a la diretrise ca chi ca ofende e dixe le parolase a xe el profesòr e ca la gavarìa da tor on providiminto de sospension contro sto poeta.

La se mete piànxar da novo, la xe inbarasà, e mi drìo ghe digo ca la ga el dover moràl frente la verità e la justisia de farse dir dal profesor Moro coando e in che mòdo lo gavarìa ofendesto e mancà de rispeto e ca sto profesor lo meta pa iscrito in detalio. La diretrise la sevita piànxar e la me rinova de tor la letara de sospension, mi ghe digo ca me la formalixe co racomandà e risevuta de ritorno e ca se la ga on mìnimo de amor pa la verità e la justisia la se fasa dir da sto profesor coando e come gavarìa ofendesto e mancà de rispeto. Tògo la sporta e dòpo 4 ore de discusiòn co la diretrise ritorno in clàse acolto e aclamà dai me coleghi ca li se ga inacorto ca el profesòr el ga festo na carognà e ca el xé cusì viliaco da no ver gnanca el coràjo de sotoscrìvarla. Eco chi ca xe i taliani. Sto profesor ramaj 60 ene, el ga in tuta la so cariera terorixà mejari de studinti obligandoli e punendoli co li parlava Vèneto. Se tràta de on etnosìdio, ca on dipendente statàl el ga fésto in tuta la so cariera co arogansa contro dei pòri studinti ca par paura e ignorànsa no li ga mai levà su la gresta. Cosiensa, identità ne ga da dar coràjo e forse de reajìr contro l’ignorànsa, el rasixmo e discriminasiòn taliàne. On Popolo el ga da conbàtar pa la so libartà.